Silniki takie mogą być przeciwbieżne
Silnik o przeciwległych cylindrach
Od góry: schemat kinematyczny silników o przeciwległych cylindrach z rozdzielną (bokser) i niżej, wspólną (silnik dwutłokowy) komorą spalania. Jest to silnik o wtrysku pośrednim.
Zasada działania silnika typu ?bokser?
Zasada działania silnika o przeciwległych cylindrach
Silnik o przeciwległych cylindrach ? silnik spalinowy wielocylindrowy o parzystej liczbie tłoków, w którym cylindry usytuowane są na wspólnej osi.
Silniki takie mogą być przeciwbieżne, gdy każdy z tłoków ma swoją komorę spalania (bokser) albo współbieżne ze wspólną lub rozdzielną komorą spalania . Układ ten zapewnia niższy niż w konwencjonalnych silnikach poziom hałasu i wibracji oraz niższy spadek mocy. Wszystko to w związku z procesem znoszenia się sił działających na tłoki. Konstrukcja takiego silnika jest jednak dość skomplikowana, z powodu duplikacji niektórych układów takich jak rozrząd (podobnie jak w układach V), przez co jest droga i stosunkowo rzadko stosowana.
Dodatkowymi zaletami są znacznie mniejsza długość i wysokość takiego silnika, zwarta konstrukcja pozwalająca na zastosowanie do budowy jego kadłuba lekkiego materiału (aluminium) oraz sposób zamontowania w komorze silnikowej taki, że środek ciężkości silnika znajduje się bardzo nisko, dzięki czemu środek ciężkości samochodu znajduje się również niżej1.
Silniki tego typu znane pod nazwą ?silnik bokser? tradycyjnie stosowane są w motocyklach firmy BMW, czy samochodach firm Subaru, Porsche, oraz starszych modelach Alfa Romeo, czy Volkswagen Garbus. Znajdują również zastosowanie w lotnictwie lekkim (Lycoming, Continental, Rotax).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_przeciwleg%C5%82ych_cylindrach
Wymiana informacji pomiędzy fanami motoryzacji
Chociaż dla większości osób zainteresowanych motoryzacją jest to tylko hobby, któremu lubią poświęcać czas, nie brakuje również osób, dla których wymiana części samochodowych czy ogólnie praca pod maską auta to sposób na życie. Wielu mechaników samochodowych swój zawód wybrało właśnie ze względu na zainteresowania. To bardzo popularne hobby ma z pewnością swoje zalety. Do największych atutów z pewnością należy to, że bez przeszkód możemy wymieniać się cennymi wiadomościami z osobami, które poznaliśmy właśnie dzięki temu zainteresowaniu. Tylko fan motoryzacji jest w stanie zrozumieć rozterki innego pasjonata wymiany części samochodowych czy ulepszania własnego auta.
Rodzaje opon
Podział ze względu na kształt bieżnika
Kolcowa opona rowerowa
slicki ? opony całkowicie gładkie lub z bardzo delikatną rzeźbą bieżnika. Spośród wszystkich typów opon mają najmniejsze opory toczenia. Stosowane głównie w wyścigach samochodowych i motocyklowych, w kolarstwie torowym i szosowym na suche, gładkie nawierzchnie. Tego typu opony samochodowe i motocyklowe zawodzą na nawierzchniach mokrych, gdyż nie odprowadzają wody spod opony, co może prowadzić do aquaplanacji (hydroplaningu). Natomiast opony rowerowe, ze względu na ich małą powierzchnię styku z podłożem oraz dużo większy nacisk i relatywnie małe prędkości, nie ulegają zjawisku aquaplanacji, mogą więc być stosowane także na mokrych nawierzchniach.
rowkowe ? opony z układem płytkich rowków, które nie zmieniają zbyt mocno oporów toczenia, zapewniają lepszą przyczepność koła niż opony typu slick i ułatwiają odprowadzanie wody z powierzchni opony. Znane są modele z rowkami równoległymi do kierunku jazdy i skośnymi. Rowki skośne lepiej odprowadzają wodę, ale mają też nieco większe opory toczenia niż równoległe. Opony rowkowe są powszechnie stosowane w kolarstwie szosowym, w rowerach miejskich i ogólnego użytku.
klockowe ? opony z wydatnym bieżnikiem przypominającym nieco vibram. Są powszechnie stosowane w rowerach górskich i samochodach terenowych. Jest ich bardzo wiele odmian: od tzw. semi-slicków ? mających w miarę gładką powierzchnię czołową i duże klocki na brzegach, co jest rodzajem kompromisu między oporami toczenia i przyczepnością przy jeździe w terenie o zmiennym rodzaju podłoża, po opony błotno-piaskowe ? mające bardzo wydatne i dość rzadko rozmieszczone klocki, których zadaniem jest "wgryzanie się" w grząskie i mokre podłoże, i które charakteryzują się bardzo dużymi oporami toczenia na bardziej twardych podłożach. W rowerach przy tym rodzaju opon często stosuje się inny bieżnik w oponie na koło przednie i tylne.
Kolcowa opona rowerowa domowej produkcji.
kolcowe ? opony z metalowymi kolcami, które służą do jazdy po śniegu i lodzie. W rowerach górskich są one też dość często stosowane do zjazdu również w sezonie letnim. Rowerzyści majsterkowicze robią je sami z odpowiednio dobranych blachowkrętów i starych lub specjalnie kupionych opon.
deszczowe ? opony ze specjalnie dobranym wzorem bieżnika zapewniającym bardzo wydajne odprowadzanie wody spod koła i zabezpieczającym przed poślizgiem.
błotno-śniegowe ? opony wykonane zazwyczaj z bardziej miękkich gatunków gumy, zaopatrzone w specjalnie wyprofilowany bieżnik zapewniający dobrą przyczepność na śniegu i błocie pośniegowym.
nordyckie - opony przystosowane do jazdy w bardzo zimnych warunkach (w Polsce używa się też nazwy opony lodowe). Najbardziej popularne są w Rosji i państwach skandynawskich. W stosunku do opon zimowych bieżnik posiada budowę kierunkową oraz więcej lameli, które są gęściej umiejscowione. To pozwala na lepszą trakcję na lodzie i śniegu.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna